Ο βελονισμός είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας, και όταν εφαρμόζεται από καταρτισμένους γιατρούς, τότε αποτελεί και μια ασφαλή μέθοδο. Η εφαρμογή του από μη καταρτισμένους εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Πολλά άτομα έχουν χάσει την ζωή τους από κακή εφαρμογή μεθόδων βελονισμού, επειδή οι γιατροί δεν είχαν τη σωστή εκπαίδευση.
Οι νεκροτομές που έγιναν σε άτομα που είχαν αποβιώσει λίγο καιρό αφότου είχαν υποβληθεί σε βελονισμό, έδειξαν διάτρητους πνεύμονες, κατεστραμμένες αρτηρίες και συκώτι, νευρολογικές αλλοιώσεις, αιμορραγίες κ.ά. Οι θάνατοι που έχουν καταγραφεί από κακή χρήση του βελονισμού αποτελούν την «κορυφή του παγόβουνου» σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση International Journal of Risk and Safety in Medicine. Στην μελέτη αυτή υποστηρίζεται ότι η εκπαίδευση των γιατρών στον βελονισμό θα πρέπει να γίνει πιο αυστηρή και πλήρης για να αποφεύγονται στο μέλλον τέτοια περιστατικά.
Αν η εφαρμογή του βελονισμού γίνει από μη γιατρούς - φαινόμενο που παρατηρείται τελευταία - τότε οι πιθανότητες να δημιουργηθούν σοβαρές παρενέργειες στον ασθενή πολλαπλασιάζονται.
Αυτό γιατί:
- Οι λοιμώξεις από πλημμελή αντισηψία, είτε λόγω κακής άμυνας του ασθενή είναι συχνή κατάσταση
- Η διάτρηση του δέρματος με βελόνα πολλές φορές μπορεί να επιφέρει βλάβες στους παρακείμενους ιστούς, γι' αυτό είναι απαραίτητη η λεπτομερής γνώση της ανατομίας του ανθρώπινου σώματος.
- Ένας μη γιατρός δεν μπορεί να γνωρίζει αν ο ασθενής πάσχει από κάποια νόσο για την οποία χρειάζεται αντιπηκτικά, ή αν έχει διαταραχές πηκτικότητας, ή αν πάσχει από αγγειοπάθεια ή αν φορά βηματοδότη, ή αν πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, κλπ , κλπ. Δεν μπορεί να γνωρίζει αν και πότε και σε ποια σημεία μπορεί να γίνει ο βελονισμός με ασφάλεια.
Σύμφωνα λοιπόν με την νομοθεσία η άσκηση του βελονισμού αποτελεί ιατρική πράξη και απαγορεύεται η άσκηση του από οποιονδήποτε δεν είναι ιατρός (Αρ. Πρωτ. Υ7/οικ./4270/25-6-96). Η εφαρμογή του βελονισμού από η γιατρούς συνιστά αντιποίηση του ιατρικού επαγγέλματος και διώκεται ποινικά. Ο καταρτισμένος ιατρός μπορεί να επιλέξει αυτούς που τους ασθενείς που πραγματικά θα βοηθηθούν με τον βελονισμό, δεν θα κάνει λάθη στην τεχνική, μπορεί να αναγνωρίσει τις αντενδείξεις και τις επιπλοκές και φυσικά μπορεί να αντιμετωπίσει μια έκτακτη παρενέργεια αν αυτή προκύψει.
Παρ' όλα αυτά η εφαρμογή της μεθόδου του βελονισμού μπορεί να εφαρμοστεί από μη γιατρούς, αλλά χωρίς την χρήση βελόνας. Τα βελονιστικά σημεία μπορούν με ασφάλεια να διεγερθούν είτε με την εφαρμογή εξωτερικής πίεσης με τα δάκτυλα του θεραπευτή (μέθοδος shiatsu), είτε με την χρήση laser χαμηλής ισχύος και να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα με τις βελόνες που χρησιμοποιεί ο γιατρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου