Ομοιοπαθητική Ιατρική

Στις 14 Οκτωβρίου 2024 πραγματοποιήθηκε στο επιμορφωτικό κέντρο της PHYSIOMED ενημερωτική εκδήλωση για το κοινό με θέμα "Γνωριμία με την Ομοιοπαθητική". Την παρουσίαση έκανε ο Γενικός - Οικογενειακός Ιατρός και Ομοιοπαθητικός κ. Σταματάκης Κωνσταντίνος, ο οποίος από αρχές Δεκεμβρίου θα ξεκινήσει το ιατρείο του στις εγκαταστάσεις της PHYSIONED. Η εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία και ο κος Σταματάκης ανέλυσε το θέμα και μεταξύ των άλλων ανέφερε :

Τα τελευταία χρόνια πολλοί ασθενείς, απογοητευμένοι ή μη από διάφορες θεραπευτικές, προτιμούν και εμπιστεύονται την ομοιοπαθητική. Γίνεται λοιπρν πολλή συζήτηση γύρω από το θέμα αυτό και, όπως είναι φυσικό σε τέτοιες περιπτώσεις, λόγω άγνοιας δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά, παρανοήσεις ή συχνά παρεξηγήσεις. Προς άρση λοιπόν αυτών παραθέτουμε μερικά στοιχεία, για να αντιληφθεί κανείς 

Τι είναι και τι δεν είναι η ομοιοπαθητική ιατρική

• Είναι μία πλήρης ιατρική θεραπευτική μεθοδολογία βασισμένη στον θεραπευτικό νόμο "τα όμοια τοις ομοίοις εισίν ιάματα" που διατυπώθηκε πριν 2500 χρόνια από τον Ιπποκράτη και θεμελιώθηκε πριν 200 περίπου χρόνια από my Γερμανό γιατρό Samuel Hahnemann.
• Είναι φυσική μέθοδος θεραπείας, η οποία, χρησιμοποιώντας ουσίες φυσικής προέλευσης (φυτικής, ορυκτής ή σπανίως ζωικής), στοχεύει στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού ώστε να αποκατασταθεί, στο μέτρο του δυνατού, η ψυχοδιανοητική και σωματική ισορροπία στη λειτουργία του πάσχοντος οργανισμού. Ως άμυνα θεωρείται το σύνολο των ψυχικών και σωματικών λειτουργιών που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση της υγιούς ισορροπίας (ομοιόστασης) του οργανισμού.
• Είναι εντελώς ακίνδυνη θεραπευτική για κάθε πάσχοντα οργανισμό, ανεξάρτητα από την πάθηση του (οξεία ή χρονία) ή τη βαρύτητά της, για όλες τις ηλικίες (βρέφη, υπερήλικες κλπ.) και για όλες τις "ευαίσθητες" καταστάσεις (εγκυμοσύνη, γαλουχία κλπ.).
• Η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει σε όλες τις περιπτώσεις τον οργανισμό ως ενιαίο ψυχοσωματικό σύνολο. Έτσι ο κάθε ασθενής αποτελεί μία εντελώς ξεχωριστή περίπτωση, γι' αυτόν τον λόγο η θεραπευτική του αγωγή διαφέρει από την αγωγή ενός άλλου ασθενούς που έχει την ίδια πάθηση.
• Το αποτέλεσμα και η διάρκεια της θεραπείας σε κάθε περίπτωση εξαρτώνται από:
• α) την κατάσταση της άμυνας τον ασθενούς, β) το είδος και τη χρονιότητα της πάθησης τον (είναι γνωστό ότι η άμυνα είναι μειωμένη σε χρόνιες και βαριές παθήσεις), γ) την ακριβή επιλογή της θεραπευτικής αγωγής από τον γιατρό και δ) την ορθή εφαρμογή της από τον ασθενή.
• Στην ομοιοπαθητική μπορούν να εκπαιδευτούν γιατροί όλων των ειδικοτήτων, διότι δεν καταργεί αλλά συμπληρώνει την Ιατρική στον θεραπευτικό τομέα. ΓΓ αυτό στην Ευρώπη δίνεται ως δεύτερη ειδικότητα (στην Αγγλία π.χ. υπάρχουν πέντε κρατικά νοσοκομεία), είναι δε επίσημα αναγνωρισμένη από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.
• Οι γιατροί που την εφαρμόζουν είναι πτυχιούχοι Ιατρικών Σχολών Πανεπιστημίων, με τίτλους κλασικών ειδικοτήτων και μέλη των κατά τόπους ιατρικών συλλόγων, πολλοί μάλιστα είναι πανεπιστημιακοί ή νοσοκομειακοί γιατροί. Δεν διαφέρουν από τους άλλους συναδέλφους τους παρά στο ότι έχουν εκπαιδευτεί επιπλέον στην ομοιοπαθητική. Έτσι γνωρίζοντας και τις δύο θεραπευτικές μεθόδους είναι σε θέση να συστήσουν στον ασθενή πότε και ποια χρειάζεται για την πάθηση του.
• Κάθε γιατρός που την εφαρμόζει, στηρίζεται στη διάγνωση της πάθησης του ασθενούς που προκύπτει από: το ιστορικό, τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ασθένειας και του ασθενούς, το αναμνηστικό (ατομικό και κληρονομικό), την κλασική κλινική εξέταση (ψηλάφηση, ακρόαση κλπ.), Βοηθούμενος συχνά από εργαστηριακές εξετάσεις (μικροβιολογικές, ακτινολογικές κλπ.). Με αυτόν τον τρόπο τελικά επιλέγει την κατάλληλη θεραπεία για κάθε περίπτωση.
• Η άγνοια συχνά οδηγεί σε προκαταλήψεις και φανατισμούς. Έτσι λοιπόν συχνά λέγεται από ημιμαθείς ή αδαείς ότι τα φάρμακα γίνονται με αποκρυφισμό, ή ότι το θεραπευτικό αποτέλεσμά τους είναι προϊόν υποβολής, ή ότι η ομοιοπαθητική δεν είναι επιστημονική μεθοδολογία. Αυτά είναι αποκυήματα άγνοιας, φαντασίας, εγωισμού και εμπάθειας κάποιων που θέλουν να υποβαθμίσουν και να διαστρέψουν την αλήθεια δίνοντας δικές τους ερμηνείες στο αναμφισβήτητο αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής για ευνόητους λόγους. Παρ' όλα αυτά όμως η αλήθεια λάμπει και η ομοιοπαθητική ανεβαίνει στην εκτίμηση και προτίμηση ασθενών και γιατρών. Ενδεικτικό του κύρους της είναι η απονομή από το Σουηδικό Κοινοβούλιο του Βραβείου ορθού τρόπου ζωής 1996 (Good livelihood award ή όπως λέγεται, εναλλακτικού Nobel) στον γνωστό ερευνητή και αναμορφωτή της ομοιοπαθητικής Γεώργιο Βυθούλκα.
• Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα χαρακτηρίζονται από τον ΕΟΦ ως "γαληνικά φαρμακοτεχνικά σκευάσματα". Παρασκευάζονται από ειδικευμένους φαρμακοποιούς. Η ομοιοπαθητική φαρμακογνωσία δεν είναι ούτε κρυφή ούτε "απόκρυφη" διδάσκεται επίσημα στο Πανεπιστήμιο (έδρα φαρμαυ^γωσίας Φαρμακευτικής Αθηνών). r ν
• Το αναμφισβήτητο αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής δεν οφείλεται σε αυθυποβολή αλλά σε αυτή τη δράση των φαρμάκων. Είναι γνωστό ότι η ομοιοπαθητική εφαρμόζεται στην κτηνιατρική και τελευταία, πειραματικά, στη γεωπονία. Θα ήταν παράλογο να ισχυριστεί κανείς ότι τα ζώα ή τα φυτά υποβάλλονται. Το ίδιο ισχύει και για τα μικρά παιδιά ή για ασθενείς με απώλεια συνείδησης. Επίσης σε κάποιους ασθενείς που δεν γίνεται σωστή επιλογή φαρμάκου, δεν υπάρχει καμία αλλαγή στην κατάστασή τους παρ' όλη την έντονη ελπίδα τους, ενώ όταν τους δοθεί το "όμοιον" φάρμακο (δηλαδή αυτό που ταιριάζει στον οργανισμό τους), τότε επέρχεται η θεραπεία.
• Για τους αμφισβητίες της επιστημονικότητας της ομοιοπαθητικής αναφέρουμε επιγραμματικά τα εξής: Κάθε χρόνο γίνονται το πανελλήνιο και το διεθνές συνέδριο ομοιοπαθητικής, στα οποία γίνονται σημαντικές ανακοινώσεις. Υπάρχουν (και είναι στη διάθεση των ενδιαφερομένων) έρευνες, ανακοινώσεις και μελέτες (διπλά τυφλά πειράματα, ιατρικές στατιστικές κ.ά.) σχετικά με τη δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, που έγιναν σε επίσημα ιδρύματα κλασικής ιατρικής (Πανεπιστήμιο Γλασκώβης: τμήμα βακτηριολογίας, ανοσιολογίας, στατιστικής. Πανεπιστήμιο Λίμπουργκ: τμήμα επιδημιολογίας και έρευνας υγείας. Νοσοκομείο Σαιν Μπαρτόλομιου: τμήμα ρευματολογίας κ.ά.). Έχουν δε δημοσιευτεί στα πιο έγκυρα κλασικά ιατρικά έντυπα παγκοσμίου κυκλοφορίας (Lancet, Pediatrics, British Medical Journal κ.ά.). Όλα αυτά δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης της επιστημονικότητας της ομοιοπαθητικής.
• Για την άγνοια που επικρατεί σχετικά με την ομοιοπαθητική και για τις συνέπειές της (προκατάληψη και φανατισμό), ο καθηγητής Ιστορίας της Ιατρικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Μαρκέτος γράφει τα εξής: "Στην Ελλάδα βέβαια, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, υπάρχει ακόμη μεγάλη δόση υστερίας και υπερβολής. Μία μερίδα του κόσμομ θεωρεί την ομοιοπαθητική ιατρική πανάκεια, μία άλλη μερίδα την συνδέει με την δεισιδαιμονία και την δαιμονολογία:
• Το αναμφίβολο αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής έλκει το ενδιαφέρον γιατρών και ασθενών. Η εκτίμηση των θεραπευθέντων ασθενών στον θεράποντα γιατρό είναι δεδομένη. Υπάρχει λοιπόν πιθανότητα (όπως και σε οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα) κάποιος ασυνείδητος γιατρός, εκμεταλλευόμενος το αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής, να τη χρησιμοποιεί σαν πρόσχημα και να προβάλλει προσωπικές του θέσεις ή δοξασίες και να εκμεταλλεύεται ορισμένους ασθενείς. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με αυτήν καθ' εαυτήν την ομοιοπαθητική. Τέτοια θλιβερά περιστατικά είναι από όλους καταδικαστέα.

Σταματάκης Κωνσταντίνος

Γενικός Οικογενειακός Γιατρός - Ομοιοπαθητικός