Ο μύθος του «σαρκοφάγου» ανθρώπου είναι αναπόσπαστος από την δυστοπία που μας επιβάλεται να ζούμε και που έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την καταπίεση της αισθανόμενης ζωής και την κουλτούρα του θανάτου. Είναι ο βασικός μύθος ο οποίος ακυρώνοντας κάθε αξία (την αξία της ζωής, την δικαιοσύνη, την ελευθερία, την αειφορία) κάνει εφικτή την αποσύνδεση η οποία μπορεί να διαιωνίζει και να εντείνει την αχαλίνωτη βαρβαρότητα που επιβάλουμε πρώτιστα στα μη ανθρώπινα ζώα και στην φύση αλλά και στους ανθρώπους. Επιπλέον είναι ο μύθος που ταιριάζει απόλυτα με την φύση του τεχνητού (και στημένου από το κατώτερο κομμάτι του ανθρώπινου είδους) συστήματος της καταπίεσης το οποίο εμφανίστηκε με την «εξημέρωση» των ζώων και έκτοτε κυριαρχεί με διαφορετικές μορφές.
